Intensieve samenwerking was voor Drentenaren dé manier om voor een groot deel onafhankelijk te zijn. Iedere ‘naober’ (buur) had zelfs een ‘naoberplicht’, de verplichting om je buurman of dorpsgenoot te helpen wanneer dat nodig is. De Drentse boermarken kenden een sterk naoberschap. Zo was het heel normaal dat iedereen in het dorp meehielp wanneer er een nieuwe boerderij of een nieuwe schuur gebouwd moest worden. De ene keer help jij iemand, de volgend keer helpen anderen jou. Verplichten is niet meer van deze tijd, maar wellicht kan op vrijwillige basis en intrinsieke motivatie een hedendaagse invulling worden gegeven aan het begrip noaberschap. Laten we de sociale kracht van Westerbork nog sterker gaan maken.